Sàm

Verhaal van Sàm Nijboer (35), boer in Wijhe

Mijn gezin
Ik ben opgegroeid in het hart van Wijhe, in een gewoon, maar warm gezin met twee broertjes en een zusje. Mijn ouders zijn nog steeds samen, en scheidingen komen in onze familie gelukkig niet voor. We zijn hecht, altijd geweest. Toen ik nog klein was, verhuisden mijn ouders vanuit Amersfoort naar Wijhe. Omdat zij hier hun plek vonden, ben ik hier opgegroeid en ik kan me geen betere plek voorstellen.

Het boerenleven
Het boerenleven trok me al vanaf dat ik heel jong was. Ik riep altijd dat ik later boer zou worden. Mijn vader werkte in de landbouw en had stiekem zelf ook boer willen worden. Hij vond het een prachtig vak. Rond ons huis hadden mijn ouders wat ruimte, met een paar schapen in de wei, wat geitjes en konijnen. Geen echte boerderij, meer een hobby, maar ik vond het geweldig. Ik was als kind het liefst buiten bij de dieren. Als mijn vader zijn oom ging helpen op de boerderij, ging ik vaak mee. Ik wilde in de vakanties niets liever dan daar logeren. Natuurlijk, ik was nog een kleine snotaap die niet zoveel kon, maar ik vond het fantastisch. Nu, zoveel jaren later, heb ik zelf een boerderij. Drie jaar geleden ben ik begonnen en nog steeds geniet ik van precies dezelfde dingen die me vroeger zo aantrokken: buiten zijn, werken met dieren, puzzelen en keuzes maken om ze gezond en sterk te laten opgroeien. Het is prachtig om te zien hoe de kalveren blij rondspringen in de wei. Als ik het erf op rijd en ze zie dartelen, dan voel ik me gelukkig. Ik bouw echt een band met de dieren op. Zelfs als ik een tijdje weg ben geweest, moet ik eerst een rondje langs hen maken om te kijken hoe het gaat.

Boer zijn
Boer zijn geeft me ontzettend veel voldoening. Het is niet alleen het werken met dieren, maar ook het leven met de seizoenen. Elke periode van het jaar vraagt iets anders. In de zomer moet je je gewas en vee anders verzorgen dan in de winter. Je bent altijd in het moment bezig, maar tegelijk denk je vooruit naar de toekomst. Daarnaast scheer ik schapen in de omgeving en bellen mensen me vaak als er iets mis is, soms nog vóórdat ze de dierenarts inschakelen. Ik help ze graag en vind het mooi om mijn kennis te delen.

Wonen in Wijhe
Wijhe betekent voor mij veiligheid en verbondenheid. In ons dorp kent iedereen elkaar, en als ik door het dorp fiets, groet ik links en rechts bekenden. Er is sociale controle, maar op een prettige manier. Natuurlijk, mensen praten wel eens over elkaar, maar dat hoort erbij. Wat belangrijk is, is dat je elkaar kent, elkaar helpt als het nodig is. Dat geeft een diep thuisgevoel. Naast het boerenleven ben ik actief bij de carnavalsvereniging. Veel mensen denken dat carnaval alleen van november tot februari speelt, maar wij zijn er het hele jaar mee bezig. Het brengt mensen samen en is ontzettend gezellig. En het heeft me nog iets moois gebracht: ik heb er mijn vrouw leren kennen. Ik vroeg haar als Prins ten huwelijk, en inmiddels hebben we samen een zoontje van vijftien maanden. Dát is pas echt thuiskomen. Niets kan daar tegenop.

– Verhaal opgeschreven door Rutger Brouwer –

Terug naar het overzicht